bir topraktan aliyorum hasadimi ben. gunesin ve ruzgarin sarip sarmaladigi govdemde cok ca yersiz yurtsuzu, kimi canli kimi cansiz cokca mahluku barindirdim barindiriyorum.koklemi yedi kat derine salmisim, dallarim yildizlara deger.heybetli bir govdem bir yalnizligin paranormal keyfini suruyorum.şimdi soğuk bir gecede dallarımın arasından süzülerek geçen rüzgar, hani o yağmur damlalarını çarpmaktasınya yüzüme , hani bir gök gürlüyor tepemde, bir yağmur baştan aşşağıya yıkıyor ya beni, durmadan uluyor çakallar kurtlar, yine de bir medet umar gibi varıyorlarya gölgeme.şimdi ben kime diyim, ne diyim. böyle yalnız çaresiz, köklerimle tutunmuşum ya toprağa, birilerinin beni alıp bir çöle gömmesini ummak çok mu ayıp ! kendi gölgemde uyumak çok mu ayıp !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder